Kanuni Sultan Süleyman
1494 - 1566

Süleyman Türk Osmanlı halklarının onuncu kralı

Ce qu'en dit Wikipedia :

Süleyman (Osmanlıca: سلطان سليمان اول Sultân Süleymân-ı Evvel, divan edebiyatındaki mahlasıyla Muhibbi; 6 Kasım 1494, Trabzon - 7 Eylül 1566, Zigetvar), Osmanlı İmparatorluğu'nun onuncu padişahı ve 89. İslam halifesidir. Batı'da Muhteşem Süleyman, Doğu'da ise adaletli yönetimine atfen Kanûnî Sultan Süleyman (Osmanlıca: قانونى سلطان سليمان) olarak da bilinmektedir. 1520'den 1566'daki ölümüne kadar, yaklaşık 46 yıl boyunca Osmanlı İmparatorluğu'na hükmetti. Toplamda 13 kez sefere çıktı ve saltanatının 10 yıl, 1 ayını seferlerde geçirdi. Osmanlı İmparatorluğu'nda en uzun süre hükmeden, en çok sefere çıkan ve en uzun süre sefer yapan padişahtır.

Süleyman, 30 Eylül 1520'de babası I. Selim'in yerine padişah oldu ve saltanatına Orta Avrupa ve Akdeniz'deki Hristiyan güçlere karşı seferler düzenleyerek başladı. 1521'de Belgrad'ı ve 1522-1523'te Rodos Adası'nı fethetti. Ağustos 1526'da Mohaç Muharebesi'nde Macaristan'ın askerî gücünü kırdı ve büyük bir kısmını topraklarına kattı. Süleyman, Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomik, askeri ve siyasi gücünün zirvesine hükmederek, 16. yüzyıl Avrupası'nın önde gelen hükümdarlarından biri haline geldi. Süleyman, 1529'daki Viyana Kuşatması'nda fetihleri kontrol altına alınmadan önce, Hristiyanların kaleleri olan Belgrad ve Rodos'un yanı sıra Macaristan'ın büyük bölümünün fethedilmesinde Osmanlı ordularına bizzat liderlik etti. Safevîlerle olan çatışmasında Orta Doğu'nun büyük bir bölümünü ve Cezayir'e kadar Kuzey Afrika'nın geniş alanlarını ilhak etti. Onun yönetimi altında Osmanlı donanması, Akdeniz'den Kızıldeniz'e ve Basra Körfezi'ne kadar denizlere hâkim oldu. Zigetvar Kuşatması'nın sonlanmasından bir gün önce, 7 Eylül 1566'da 71 yaşındayken öldü.

Daha fazlası Wikipedia

Aşağıdaki metin F.X. tarafından yazılan Biographie universelle des hommes qui se sont fait un nom adlı eserden alınmıştır. Feller - 1860

SOLİMAN, Türk imparatoru, 1520'de yerine geçtiği I. Selim'in tek oğludur.
Suriye valisi Gazeli-Beg, saltanatının başında isyan etti ve Mısır'ın bir kısmını isyanına sürükledi. Yardımcıları onu alt ettikten sonra, Mısır'daki Memlûkleri yok etmeyi bitirdi ve İran Sophi İsmail ile bir ateşkes imzaladı.
Mısır ve Suriye'de sükûneti sağladıktan sonra silahlarını Hıristiyanlara çevirmeye karar verdi. 1521 yılında Belgrad'ı kuşattı ve ele geçirdi. Ertesi yıl, 212 yıldır Kudüslü Aziz John Şövalyeleri'nin elinde bulunan Rodos adasını kuşatma fikri aklına geldi. Bunu yapmaya kararlıydı ve onlara çok gururlu bir mektup yazarak, hepsi kılıçtan geçmek istemiyorsa teslim olmaya çağırdı. Bu fetih ona birçok insana mal oldu, ama sonunda son sınırlarına kadar küçültülmüş olan kasaba 1522'de teslim olmaya zorlandı.
Galip daha sonra silahlarını Macaristan'a çevirdi ve 29 Ağustos 1525'te Macarlara karşı ünlü Mohaç savaşını kazandı. Kralları İkinci Louis orada öldü. Türk fatihi 1529'da Bude'yi aldı ve ardından 20 gün boyunca elinde tuttuğu Viyana'ya saldırdı, ancak 40.000 kişilik bir kayıpla kuşatmayı kaldırmak zorunda kaldı. 1534'te Doğu'ya giderek Tauris'i Perslerden almış, ancak kısa süre sonra yenilmiştir. 1555'te ordusu Malta adası önünde Viyana'dakiyle aynı kaderi paylaştı; ancak 1566'da Cenevizlilerin 1346'dan beri ellerinde tuttukları Chio adasını ele geçirdi.
Bu yorulmak bilmeyen savaşçı, Macaristan'daki günlerini Sigeth kuşatmasında, 30 Ağustos 1565'te, 76 yaşında, Türklerin burayı ele geçirmesinden 3 gün önce sonlandırdı.

Bu prens savaşa olduğu kadar barışa da yatkındı ve silah kullanma konusunda şaşırtıcı derecede aktifti. V. Charles'tan daha savaşçıydı, büyük kahramanlıkları ve sürekli seyahatleriyle ona benziyordu. Osmanlı imparatorları arasında Fransızlarla ittifak kuran ilk kişi oldu ve bu ittifak her zaman devam etti. Süleyman, zalimliği ile zaferinin ışıltısını lekeledi. Mohaç zaferinden sonra, çoğu lord olan 1.500 esir, sultanın emriyle bir çembere yerleştirildi ve muzaffer ordunun huzurunda başları kesildi. Ancak, doğru ve samimi İsthuanfi bu infazdan bahsetmez, bu da Süleyman'ın doğasına tamamen uygun olmasına rağmen şüpheli görünmektedir. Belgrad, Bude ve diğer şehirlerin ele geçirilmesinden sonra, teslim olma yemini ettikten hemen sonra garnizonun katledilmesini emrettiğini gördük. Bununla birlikte, öfke veya Alcoran'ın fanatizmi tarafından yönetilmediği zamanlarda sözüne oldukça sadıktı.
Mağrur ve esnek olmayan bir hava, vahşi ve barbar bir doğa, birçok durumda sağlam ve mantıklı bir zihin göstermesini engellemedi. Zamanının Hıristiyan devletlerini kasıp kavuran yeni mezheplerin karakterini Avrupa'nın tüm prenslerinden daha iyi bildiğine kim inanır? John Zaphol'un dul eşi Macaristan Kraliçesi'ne şöyle yazmıştı:

“Kendisinin ve krallığının mahvına yol açacak bu din yeniliklerine müsaade etmemesini; bu talihsiz mezhebin Almanya'da yol açtığı cinayetlerin, ayaklanmaların ve iç savaşların gözlerinin önünde olduğunu; atalarının dinini yeniden tesis ederek bu yenilikleri durdurmazsa, onu korumasından mahrum edeceğini ve kendisini düşmanı ilan edeceğini.”

Yerine oğlu İkinci Selim geçti.

Yorumlar yalnızca 1860 tarihli bu biyografinin yazarına aittir.